Тоҷикӣ
Русский
English
Manuchehr A. Goibov
Institute for Economics and System Analysis of Agricultural Development of the Tajik Academy of Agricultural Sciences, Dushanbe, Tajikistan
Saidmurod J. Zainiddinzoda
Research Economic Institute of the Ministry of Economic Development and Trade of the Republic of Tajikistan, Dushanbe, Tajikistan
Agriculture is the basis of the Tajik economy. Since independence, various studies and developments have been carried out in this area. At the moment, the task of the government is the dynamic development of the agricultural sector. The article presents an econometric analysis of the dynamics of grain crop yields for the period 1993–2020, which is associated with the amount of fertilizers applied. The main purpose of this work is to check whether there is a relationship between the application of mineral and organic fertilizers and the yield of grain crops. Through the application of of multiple linear regression the dependence of the grain crops yields on the amount of organic and mineral fertilizers applied in the agricultural sector of the country was revealed. Statistical tests, such as the Fisher and Student, Goldfeld – Quandt and Darbin – Watson distributions, were used to determine the reliability and accuracy of the application of multiple linear regression. According to the results of the Goldfeld – Quandt test, it is proved that there is no heteroscedasticity in this model. Using the Darbin – Watson criterion, it was found that this model lacks autocorrelation. The relationship between the dependent variable and independent parameters indicates that for a sustainable process of agricultural production, it is necessary to ensure the targeted application of fertilizers necessary for grain crops.
DOI: http://dx.doi.org/10.21686/2413-2829-2023-33-37
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
